Analiza: Czy gra dwoma napastnikami pomaga?

Od meczu z Jagiellonią Białystok Aleksandar Vuković zdecydował się na wystawianie od pierwszej minuty dwójki napastników. Sobotni mecz z Górnikiem był pierwszym, w którym ten pomysł całkowicie nie zdał egzaminu. Tomas Pekhart i Jose Kante przebywali razem na boisku przez 45 minut i w tym czasie legioniści nie zdobyli ani jednego gola. Jak pod względem statystycznym wyglądają dotychczasowe pomysły trenera na zestawienie linii ataku?

Początek tego sezonu, podobnie jak końcówkę poprzedniego, Legia rozpoczęła w dobrze znanym sobie ustawieniu 4-5-1. Konkurencja w linii ataku od samego początku była duża, ponieważ o miejsce w pierwszym składzie walczyli: Tomas Pekhart, Jose Kante i Maciej Rosołek. Początkowo szansę gry najbardziej wysuniętego gracza otrzymał ten pierwszy, natomiast młody Rosołek musiał zadowolić się miejscem za napastnikiem lub na skrzydle.

Ustawienie 4-5-1 z wysuniętym Pekhartem oglądaliśmy w pierwszych czterech meczach sezonu. Dopiero w trakcie spotkań dochodziło czasem do roszad, ale tylko przeciwko Rakowowi zdarzyło się, że w tym samym momencie na boisku obok Czecha biegał Jose Kante. Tamta sytuacja podyktowana była niekorzystnym rezultatem, co miało wpływ na nieco ofensywniejsze ustawienie zespołu. Finalnie zabieg ten przyniósł efekt. Obaj zawodnicy przebywali łącznie na murawie przez 30 minut i w tym okresie udało zdobyć się zwycięskiego gola, którego autorem był właśnie Pekhart.

Nieco inny zabieg Vuković zdecydował się zastosować przeciwko Omonii. Podobnie jak to miało miejsce w rywalizacji z Linfield, Kante wszedł w trakcie meczu za Pekharta, przez co ustawienie Legii nie zmieniło się względem początkowego. Legioniści przez 120 minut grali w ustawieniu 4-5-1, a fakt niezdobycia przez cały ten czas choćby jednego gola zmusił szkoleniowca do przetestowania nowych rozwiązań. Od starcia z Jagiellonią Vuković zdecydował się na grę dwójką napastników i... jak na razie efekt tej decyzji jest co najmniej mierny.

Pekhart i Kante ostatnie trzy mecze rozpoczęli w wyjściowej jedenastce, co spowodowało niemałe zmiany na boisku. W teorii ten drugi miał grać nieco za plecami Czecha, lecz wielokrotnie na murawie mogliśmy zobaczyć wymienność ich pozycji. W teorii takie posunięcie było bardzo ciekawym rozwiązaniem - od długiego czasu kibice domagali się gry dwoma snajperami, a trzeba również przyznać, że taki duet mógł dawać duże nadzieje na powodzenie całej operacji. Niestety, na 205 wspólnie rozegranych minut w ostatnich spotkaniach legionistom udało się w tym czasie strzelić zaledwie dwa gole, co jest wynikiem zdecydowanie najgorszym, jeśli chodzi o różne formy rozwiązań w ataku w tym sezonie.

Statystycznie Legii najlepiej idzie wówczas, kiedy na boisku przebywa sam Pekhart, ponieważ wtedy gol pada co 30,6 minuty. Tutaj trzeba jednak dodać, że do tych danych wlicza się pięć bramek zdobytych przeciwko GKS-owi, a wykluczając to pucharowe spotkanie, to średnia spada do 52,3 minuty, co i tak jest wynikiem najlepszym spośród prezentowanych w zestawieniu. Legia z najbardziej wysuniętym Kante rozegrała w tym sezonie 113 minut, w czasie których dwukrotnie pokonała bramkarza rywali, a sam reprezentant Gwinei był autorem jednego trafienia.

Statystyki różnych rozwiązań w ataku